امیتر و گیرنده در حسگرهای پرتوی در مقابل یکدیگر قرار دارند. مزیت این امر این است که نور مستقیماً به گیرنده می رسد و دامنه تشخیص طولانی و بهره اضافی زیاد می تواند حاصل شود. این حسگرها قادرند تقریباً هر جسمی را به طور قابل اعتماد تشخیص دهند. زاویه تابش، ویژگی های سطح، رنگ جسم و غیره، بی ربط هستند و بر قابلیت اطمینان عملکردی سنسور تأثیری ندارند.